„Zaczęło mi zależeć na dziewczynie. Chodzi do tej samej szkoły co ja, ale do innej klasy. Jest piękna, najpiękniejsza na świecie, ma na imię Zuzia. Udało mi się nawet ją poznać, bo mój kolega ma siostrę w tej samej klasie, więc poznaliśmy się na wspólnej imprezie. Co z tego! Ona na pewno nigdy się ze mną nie umówi. Nie mam szans u niej, bo prawie wszystkie chłopaki do niej startują, a ja mam pryszcze! Co jednego zgubię, to drugi wyskakuje. Czego ja już nie próbowałem! Babcia znalazła jakąś miksturę, żebym się nią nacierał. Koledzy mówią, że szkolna kreda pomaga, to ją nawet jadłem. Już nawet musztardy nie stosuję do parówek. I nic! Życie mam złamane przez te pryszcze” – narzeka Jaś.

Zacznijmy Jasiu od tego, że istnieje lekarz – specjalista od skóry i nazywa się dermatolog. Zamiast na ślepo szukać lekarstwa „po ludziach”, lepiej zapytać kogoś, kto się na tym zna, nie sądzisz? Na przykład w Małej Przychodni na ul. Maczka w Iławie. Tam otrzymasz fachową pomoc i prawdopodobnie pozbędziesz się trądziku młodzieńczego szybciej niż myślisz. Oczywiście te skórne dolegliwości zwykle same przechodzą po okresie dojrzewania, ale Ty – zdaje się – nie chcesz czekać tak długo.

Pozostaje teraz do omówienia Twój sposób myślenia o sobie. Czytając Twój list widziałam nie chłopaka z krwi i kości, ale jeden wielki pryszcz. A to przecież nie jest prawda. Chociaż, co ja mówię, to jest prawda tak długo, jak długo TY myślisz o sobie „nie mam szans u niej”.

Potęga Twoich myśli polega między innymi na sile wcielania w życie tego, co sobie wymyśliłeś. Jeśli na przykład jesteś przekonany, że nie masz szans, no to nie masz. Dlaczego tak się dzieje? Ano dlatego, że Ty sam nie dasz sobie okazji i w ten sposób Twoja przepowiednia sama się sprawdzi.

Jestem bardzo ciekawa, co wartościowego jest w Tobie? A czy Ty to wiesz?

1. Może masz jakieś szczególne uzdolnienia czy zainteresowania. Jeśli tak, to masz już o czym rozmawiać na „przypadkowym” spotkaniu. Może się okazać, że Zuzia interesuje się tym co Ty? Nawet jeśli nie, to zawsze imponuje facet, który wie, czego chce, a przynajmniej wie, co go interesuje.

2. Zadaj sobie trochę trudu i zrób wywiad o Zuzi: co Ona lubi (kwiaty, kolory, czynności, sporty, książki), co dla niej jest ważne, co sobie ceni, z jakich przedmiotów jest dobra, a w czym mógłbyś jej pomóc? Itp.

3. Zaaranżuj spotkanie i wykorzystaj zdobytą wiedzę o Zuzi, żeby sprawić jej radość. Pozostawiam Twojej wyobraźni i inwencji twórczej sposób wykorzystania. Na pewno coś wymyślisz!

Na pocieszenie pragnę Ci opowiedzieć historię, która zdarzyła się mojemu znajomemu i odmieniła mu życie.

To było dawno, ale w pewnych sprawach nic się nie zmienia: kiedy jesteś dzieckiem i nie zależy Ci na dziewczynach, to masz zazwyczaj śliczną, gładka buzię, a kiedy dorastasz i zaczyna Ci na dziewczynach zależeć, to wtedy głos Ci się łamie, a buzia pokrywa pryszczami zamiast prawdziwym, męskim zarostem. Złośliwość losu.

I ja, i mój znajomy mieliśmy wówczas jakieś 15 lat i chodziliśmy do szkoły muzycznej. Znałam go ze wspólnych lekcji solfeżu – przedmiotu, który wymagał śpiewania na lekcji. Nasz nauczyciel, wredny złośliwiec, dobierał chłopakowi ćwiczenia w taki sposób, żeby zaczynały się od dźwięku be. Biedakowi łamał się głos z powodu mutacji. Wyobraź sobie Jasiu, ile razy tamten chłopak musiał „zabeczeć”, żeby wreszcie trafić we właściwy dźwięk! Obserwowałam te praktyki trochę rozbawiona (rzecz jasna świetnie bawili się wszyscy z wyjątkiem ofiary), ale trochę było mi żal tego kolegi.

Czas sobie upłynął i po kilku latach spotkałam tamtego chłopaka już jako młodego mężczyznę w towarzystwie jednej z naszych koleżanek z grupy. Na wspólnej kawie dowiedziałam się, że tamto przeżycie na lekcjach solfeżu stało się podstawą trwałego i szczęśliwego związku: dziewczyna podziwiała swojego kolegę za to, że mimo szykanowania nie poddał się i skończył szkołę muzyczną z wyróżnieniem. Zwyczajnie, wiedział czego chce i dziś z powodzeniem wykonuje zawód muzyka. A dziewczynę zdobył, bo odważył się do niej podejść i zaproponować spacer. Od tego się zaczęło.

Jeżeli Jasiu „do odważnych świat należy”, to po prostu zrób to, czego bardzo chcesz. Słyszałam nawet, że pewien chłopak podrywał „na pryszcze”. Po prostu pytał dziewczynę o radę, jak się ich pozbyć. Kobiety uwielbiają doradzać i opiekować się.

A ja życzę Ci powodzenia, bo warto mieć szczęście, nawet pryszczate.

Można mnie znaleźć w każdy wtorek i piątek w Poradni Psychologicznej w Iławie przy ulicy Maczka 10A.

Pytajcie o Waszego psychologa, tel. 0-501 242-691, e-mail: kecht@wp.pl